Overweldigend natuurlijk
Wie op bezoek gaat bij Georges is onder de indruk van de omgeving. Het paradijs op een bergtop in de Vlaamse Ardennen. Een oude vierkantshoeve veranderde van ruïne in een prachtige woning waar mens en dier genieten. Een ontdekte bron zorgt voor een vijver en een extra rustpunt in dit oogverblindend landschap. Daar leven Georges en zijn vrouw zo dicht mogelijk bij de natuur. Een eigen groentetuin zorgt voor alles wat lekker en gezond is. Ook de duiven profiteren van deze unieke situatie.
Hoe het begon
Georges speelt al met duiven zolang hij het zich kan herinneren. Zijn vader had duiven en ook hij startte met de toen gebruikelijke beperkte aantallen. Een tiental weduwnaars, jaarlingen inbegrepen. De resultaten waren voortreffelijk en hij speelde tot Limoges.
De drukke jaren
Ook in de periode dat hij het druk had met zijn zaak kroop het bloed waar het niet gaan kan. Hij speelde met duiven en klanten verschoten zich een bult toen een bel moest melden dat hij een duif had die moest getekend worden. Gelukkig kon hij rekenen op zijn buurman die weldra zijn tandemgenoot werd.
In die periode kocht hij een ruïne van een hoeve. Die zou hij langzaam omtoveren tot de plek waar ze nu wonen. Maar eerst werden er jongen geplaatst die alle dagen vrij in en uitvlogen. Ze kregen eten en drinken op de binnenkoer. Met deze duiven werd later Barcelona gespeeld. De resultaten waren voortreffelijk. “Zou het nu nog kunnen?” mijmert Georges
Vanaf 2010
Toen de zaak werd overgelaten kwamen zijn vrouw en Georges op de huidige stek wonen. De aanpak werd wat serieuzer.
Georges speelt graag alle fondvluchten vanaf Limoges en daarvoor heeft hij een ploeg van ongeveer 50 weduwnaars (jaarlingen inbegrepen) Die zijn verdeeld over een aantal hokken waarvan het hok waar de Gouden Vleugel zit zijn favoriete hok is. Daar werden al vaak heel vroege prijzen gewonnen.
Uniek
Dit jaar werd echter surreëel. De week na de Gouden Vleugel streek ook de 1e nationaal Tarbes neer op dat hok. Van een moeilijk te evenaren prestatie gesproken.
VAN JONG NAAR OUD
We zijn nu eind juli en het leren van de jonge duiven moet nog starten. Valt het jullie ook op dat we dat nu reeds 3 jaar na elkaar moeten noteren bij de winnaar? Alle jongen komen uit een tiental kweekdoffers. Ze zijn meestal zelf prestatieduiven maar ook wordt een zoon van zo’n crack op de kweek gezet. De kwekers gaan in april samen en mogen dan zorgen voor de nodige jongen. Er worden 60 ringen gekocht en de oudste jongen worden geleerd na Perpignan. Soms doen ze nog een Noyon maar dat is voor een aantal niet mogelijk.
Van jaarlingen wordt verwacht dat ze zich tonen en die gaan tot Limoges. Een enkeling die faalde krijgt nog kans op Narbonne.
Eens oude duif wil hij vroege prijzen. Toch kan het dat er op het weduwnaarshok tweejaarse duiven zitten die nog hun examen moeten afleggen. Heel late blijven soms een jaar langer bij de jonge duiven. Georges heeft geduld maar eenmaal ze er klaar voor zijn moeten ze vroeg op papier staan. Dat papier zijn trouwens enkel de nationale uitslagen die netjes in mappen worden bewaard.
De gouden vleugel Geert
Geert is een driejaarse duiver die voor het eerst deelnam aan Barcelona. Vorig jaar ging hij mee tot Limoges. Dit jaar was zijn voorbereiding Vierzon en die bloedhete Argenton. Hij vloog zijn prijs en zag er goed uit. Hij werd als eerste ingekorfd voor Barcelona met het gekende resultaat: 7/6560 en de Gouden Vleugel.
Dat hij het van geen vreemde heeft moge duidelijk zijn.
Zijn vader is een doffer van 2010 die in 2014 de 30e nationaal Pau vloog en het jaar nadien de 4e nationaal Pau. Hij komt nog uit de oude soort Florizoone duiven, die Georges koestert.
Zijn moeder is van 2015. Het is een duivin van Luc Wiels (dubbele kleindochter New Laureaat) Georges bekwam ze nadat hij ruilde toen ze in contact kwamen via een binnenlopertje.
Of de Gouden Vleugel Geert en de nationale overwinnaar op Tarbes Piet nu op het kweekhok gaan of nog zullen gespeeld worden weet Georges nog niet. Dat ze in Maarkedal zullen blijven staat wel vast. Hij hoopt met hen of hun afstammelingen nog mooie momenten te creëren daar in dat aards paradijs.
Peter Symaeys
Hoe het begon
Georges speelt al met duiven zolang hij het zich kan herinneren. Zijn vader had duiven en ook hij startte met de toen gebruikelijke beperkte aantallen. Een tiental weduwnaars, jaarlingen inbegrepen. De resultaten waren voortreffelijk en hij speelde tot Limoges.
De drukke jaren
Ook in de periode dat hij het druk had met zijn zaak kroop het bloed waar het niet gaan kan. Hij speelde met duiven en klanten verschoten zich een bult toen een bel moest melden dat hij een duif had die moest getekend worden. Gelukkig kon hij rekenen op zijn buurman die weldra zijn tandemgenoot werd.
In die periode kocht hij een ruïne van een hoeve. Die zou hij langzaam omtoveren tot de plek waar ze nu wonen. Maar eerst werden er jongen geplaatst die alle dagen vrij in en uitvlogen. Ze kregen eten en drinken op de binnenkoer. Met deze duiven werd later Barcelona gespeeld. De resultaten waren voortreffelijk. “Zou het nu nog kunnen?” mijmert Georges
Vanaf 2010
Toen de zaak werd overgelaten kwamen zijn vrouw en Georges op de huidige stek wonen. De aanpak werd wat serieuzer.
Georges speelt graag alle fondvluchten vanaf Limoges en daarvoor heeft hij een ploeg van ongeveer 50 weduwnaars (jaarlingen inbegrepen) Die zijn verdeeld over een aantal hokken waarvan het hok waar de Gouden Vleugel zit zijn favoriete hok is. Daar werden al vaak heel vroege prijzen gewonnen.
Uniek
Dit jaar werd echter surreëel. De week na de Gouden Vleugel streek ook de 1e nationaal Tarbes neer op dat hok. Van een moeilijk te evenaren prestatie gesproken.
VAN JONG NAAR OUD
We zijn nu eind juli en het leren van de jonge duiven moet nog starten. Valt het jullie ook op dat we dat nu reeds 3 jaar na elkaar moeten noteren bij de winnaar? Alle jongen komen uit een tiental kweekdoffers. Ze zijn meestal zelf prestatieduiven maar ook wordt een zoon van zo’n crack op de kweek gezet. De kwekers gaan in april samen en mogen dan zorgen voor de nodige jongen. Er worden 60 ringen gekocht en de oudste jongen worden geleerd na Perpignan. Soms doen ze nog een Noyon maar dat is voor een aantal niet mogelijk.
Van jaarlingen wordt verwacht dat ze zich tonen en die gaan tot Limoges. Een enkeling die faalde krijgt nog kans op Narbonne.
Eens oude duif wil hij vroege prijzen. Toch kan het dat er op het weduwnaarshok tweejaarse duiven zitten die nog hun examen moeten afleggen. Heel late blijven soms een jaar langer bij de jonge duiven. Georges heeft geduld maar eenmaal ze er klaar voor zijn moeten ze vroeg op papier staan. Dat papier zijn trouwens enkel de nationale uitslagen die netjes in mappen worden bewaard.
De gouden vleugel Geert
Geert is een driejaarse duiver die voor het eerst deelnam aan Barcelona. Vorig jaar ging hij mee tot Limoges. Dit jaar was zijn voorbereiding Vierzon en die bloedhete Argenton. Hij vloog zijn prijs en zag er goed uit. Hij werd als eerste ingekorfd voor Barcelona met het gekende resultaat: 7/6560 en de Gouden Vleugel.
Dat hij het van geen vreemde heeft moge duidelijk zijn.
Zijn vader is een doffer van 2010 die in 2014 de 30e nationaal Pau vloog en het jaar nadien de 4e nationaal Pau. Hij komt nog uit de oude soort Florizoone duiven, die Georges koestert.
Zijn moeder is van 2015. Het is een duivin van Luc Wiels (dubbele kleindochter New Laureaat) Georges bekwam ze nadat hij ruilde toen ze in contact kwamen via een binnenlopertje.
Of de Gouden Vleugel Geert en de nationale overwinnaar op Tarbes Piet nu op het kweekhok gaan of nog zullen gespeeld worden weet Georges nog niet. Dat ze in Maarkedal zullen blijven staat wel vast. Hij hoopt met hen of hun afstammelingen nog mooie momenten te creëren daar in dat aards paradijs.
Peter Symaeys