Focus op Barcelona rendeert
Raf Stynen is niet meteen een naam die bij velen een belletje doet rinkelen. Zijn uitslagen liegen er echter niet om. Het zal Raf een zorg zijn. Bij hem ligt de focus op het spel. Hij wil genieten van goede duiven en al het andere laat hem koud. In the picture staan is bijzaak. Wint hij nu toch wel de Gouden Vleugel zeker en krijgt hij meer aandacht dan verwacht.
LOOPBAAN
Raf volgde de leerschool van de duivensport op de meest logische manier. Hij startte als jonge knaap op de vitesse. In zijn familie had enkel een neef van z’n moeder, Jos Geens, duiven. Ook al woonde hij in Tienen toch hielp hij de jongeling. De duivenmicrobe beet zich vast in Raf.
In 2006 begon hij opnieuw met een complex doel: zware fond. Hij las meerdere artikels, bekeek filmpjes, … Vooral het spel in Nederland met duivers en duivinnen intrigeerde hem. Hij zou het zichzelf eigen maken en vandaag plukt hij daar de vruchten van.
Ook toen was Jos Geens er om met raad en daad te helpen. Dagelijks overleg via de telefoon, de handen uit de mouwen om kweekboxen te maken. Niets was hem teveel.
Z’n onverwacht overlijden dit jaar was dan ook een grote schok en verlies.
DE DUIVEN
Zware fond spelen vergt duiven van zware fondspelers. “En waar zitten er betere dan in Nederland?”, dacht Raf. De lange traditie van de Nederlanders om zich toe te leggen op overnacht deed hem besluiten het niet moeilijker te maken dan het is. Als ze op verdere afstanden vroege duiven klokken op de overnacht waarom zouden ze het dan niet kunnen als ze als eindbestemming Geel hebben?
VAN JONG NAAR OUD
Om resultaten te behalen op Barcelona bedacht hij een systeem dat hem succes moest brengen.
Jongen zien in hun geboortejaar bijna nooit de binnenkant van een opleermand. Het begint allemaal als jaarling. Dan krijgen ze een stevig programma voorgeschoteld. Ze dienen voldoende invliegvluchten en een nationale fondvlucht af te werken. Als tweejaarse staat Montélimar op het programma om af te sluiten met hun eerste internationale vlucht en dat is Perpignan.
Nu ze drie jaar zijn en het kaf van het koren is gescheiden, staat voor het eerst de belangrijkste vlucht van het jaar, Barcelona, op het programma.
NESTDUIVEN
Belangrijk is ook dat hij met nestduiven speelt. Ook geleerd in Nederland natuurlijk.
Raf doet het allemaal met ongeveer 40 nestduiven. Zowel jaarlingen, tweejaarse als oudere duiven zitten op 1 hok. Steeds korft hij het koppel in als ze deelnemen aan een (inter)nationale vlucht.
‘s Morgens voor het werken krijgen de duiven eten en dat wordt ‘s avond bij thuiskomst herhaald. Ze vliegen allemaal rond 8 u ‘s avonds. Ze hebben hun buikje flink vol gegeten en alles gaat dan in de lucht. Een uur vliegen in het hoogseizoen is eerder regel dan uitzondering.
GOUDEN VLEUGEL: Josse
De winnares is een prachtig klein geschelpt duivinnetje. Ze kreeg haar naam als eerbetoon aan twee overleden personen: zijn vader Jos en z’n vriend Jos Geens.
Haar afstamming en opleiding zeggen alles over hoe Raf de duivensport aanpakt.
Zowel haar vader als moeder komen uit Nederland. De vader is een Cor de Heyde, kleinzoon van zijn stamduif de Perpignandoffer. Het Barcelonabloed is er rijkelijk in vertegenwoordigd. De moeder is een inteeltproduct naar de Angelo van gebroeders Hagens.
Vorig jaar vloog ze als tweejaarse de 140/3966 op Perpignan. Dit jaar ging ze via Vierzon naar Barcelona met het bekende resultaat.
Peter Symaeys
Raf Stynen is niet meteen een naam die bij velen een belletje doet rinkelen. Zijn uitslagen liegen er echter niet om. Het zal Raf een zorg zijn. Bij hem ligt de focus op het spel. Hij wil genieten van goede duiven en al het andere laat hem koud. In the picture staan is bijzaak. Wint hij nu toch wel de Gouden Vleugel zeker en krijgt hij meer aandacht dan verwacht.
LOOPBAAN
Raf volgde de leerschool van de duivensport op de meest logische manier. Hij startte als jonge knaap op de vitesse. In zijn familie had enkel een neef van z’n moeder, Jos Geens, duiven. Ook al woonde hij in Tienen toch hielp hij de jongeling. De duivenmicrobe beet zich vast in Raf.
In 2006 begon hij opnieuw met een complex doel: zware fond. Hij las meerdere artikels, bekeek filmpjes, … Vooral het spel in Nederland met duivers en duivinnen intrigeerde hem. Hij zou het zichzelf eigen maken en vandaag plukt hij daar de vruchten van.
Ook toen was Jos Geens er om met raad en daad te helpen. Dagelijks overleg via de telefoon, de handen uit de mouwen om kweekboxen te maken. Niets was hem teveel.
Z’n onverwacht overlijden dit jaar was dan ook een grote schok en verlies.
DE DUIVEN
Zware fond spelen vergt duiven van zware fondspelers. “En waar zitten er betere dan in Nederland?”, dacht Raf. De lange traditie van de Nederlanders om zich toe te leggen op overnacht deed hem besluiten het niet moeilijker te maken dan het is. Als ze op verdere afstanden vroege duiven klokken op de overnacht waarom zouden ze het dan niet kunnen als ze als eindbestemming Geel hebben?
VAN JONG NAAR OUD
Om resultaten te behalen op Barcelona bedacht hij een systeem dat hem succes moest brengen.
Jongen zien in hun geboortejaar bijna nooit de binnenkant van een opleermand. Het begint allemaal als jaarling. Dan krijgen ze een stevig programma voorgeschoteld. Ze dienen voldoende invliegvluchten en een nationale fondvlucht af te werken. Als tweejaarse staat Montélimar op het programma om af te sluiten met hun eerste internationale vlucht en dat is Perpignan.
Nu ze drie jaar zijn en het kaf van het koren is gescheiden, staat voor het eerst de belangrijkste vlucht van het jaar, Barcelona, op het programma.
NESTDUIVEN
Belangrijk is ook dat hij met nestduiven speelt. Ook geleerd in Nederland natuurlijk.
Raf doet het allemaal met ongeveer 40 nestduiven. Zowel jaarlingen, tweejaarse als oudere duiven zitten op 1 hok. Steeds korft hij het koppel in als ze deelnemen aan een (inter)nationale vlucht.
‘s Morgens voor het werken krijgen de duiven eten en dat wordt ‘s avond bij thuiskomst herhaald. Ze vliegen allemaal rond 8 u ‘s avonds. Ze hebben hun buikje flink vol gegeten en alles gaat dan in de lucht. Een uur vliegen in het hoogseizoen is eerder regel dan uitzondering.
GOUDEN VLEUGEL: Josse
De winnares is een prachtig klein geschelpt duivinnetje. Ze kreeg haar naam als eerbetoon aan twee overleden personen: zijn vader Jos en z’n vriend Jos Geens.
Haar afstamming en opleiding zeggen alles over hoe Raf de duivensport aanpakt.
Zowel haar vader als moeder komen uit Nederland. De vader is een Cor de Heyde, kleinzoon van zijn stamduif de Perpignandoffer. Het Barcelonabloed is er rijkelijk in vertegenwoordigd. De moeder is een inteeltproduct naar de Angelo van gebroeders Hagens.
Vorig jaar vloog ze als tweejaarse de 140/3966 op Perpignan. Dit jaar ging ze via Vierzon naar Barcelona met het bekende resultaat.
Peter Symaeys